Roadtrip door de USA
On the road again….. Met Willy Nelson in ons hoofd gaan we na twee corona jaren weer heerlijk op pad voor een mooie grote reis. En het wordt een hele bijzondere reis. We starten eind maart met een vlucht van Amsterdam naar New York, waar we drie dagen blijven om te genieten van deze bruisende stad. Drie dagen is natuurlijk veel te kort, dus komen we al snel tot de conclusie dat we zeker nog eens terug moeten om hier nog eens wat beter rond te kijken. Maar we hebben de highlights wel gehad, want we zijn met een Hop on Hop off bus door Manhattan gereden, we hebben een boottocht gemaakt over de Hudson River en natuurlijk het vrijheidsbeeld gezien, we hebben boven op he Rockefeller Center gestaan en genoten van het uitzicht, we hebben gewandeld door Central Park en daar een hotdog gegeten.
Dus na drie drukke dagen was het voor ons tijd om de rust op te zoeken, door met een camper de grote stad uit te gaan. Maar het ophalen van de camper kost wel even tijd, want je hebt een hoop uitleg nodig. Maar omdat wee in Canada ook al eens met een camper op pad waren geweest, hadden we dat snel onder de knie. Alle bagage in die camper en rijden maar, eerst op zoek naar een Wallmart, want de koelkast en keukenkastjes moeten gevuld. En we willen een Amerikaanse telefoon met een Amerikaans kaartje, zodat we lokaal internet hebben en we gebruik kunnen maken van Google maps. Dat duurde met elkaar ook een behoorlijke tijd en tegen de tijd dat we bij onze camping voor de eerste nacht aankwamen was het al donker. In New Jersey, nog vrij dicht bij New York stonden we op een State Park camping. In een bos en hartstikke donker. Met lampjes op ons voorhoofd konden we het toiletgebouw vinden. En koud! Gelukkig hadden we meerdere dekens en die hadden we allemaal nodig, maar het was heerlijk slapen.
De volgende dag langs Philadelphia richting Washington. De gedachte om met een grote camper Washington in te rijden leek mij erg spannend, maar Henk wilde toch wel graag het Capitool zien en het Witte Huis als je daar toch zo dicht in de buurt bent. Op een kaart had hij wel wat plekken gezien waar we de camper zouden kunnen parkeren. Maar ja, die parkeerplaatsen bleken niet geschikt voor onze, voor Nederlandse begrippen, grote camper. En als je eenmaal in het verkeer zit, kun je ook niet zomaar omkeren……. En daar zagen we het Capitool! Maar parkeren? Nergens mogelijk. Kortom, we zijn drie keer langs het Capitool gereden, we hebben foto’s gemaakt door de voorruit en toen heel snel de stad verlaten.
Op naar onze volgende camping, Het Susquehanna State Park. Heerlijk buiten. Heel rustig en een mooie omgeving.
Dus een beetje meer rust en we zakken af naar het zuiden, richting Charlottesville. We rijden door de Blue Ridge Mountains en we maken een stop bij Monticello, het geboortehuis van Thomas Jefferson. we bezoeken het huis, maar ook de vertrekken waar de slaven en bedienden woonden, de tuinen en het graf van Thomas Jefferson.
Vanuit Monticello rijden we door naar Roanoke, in de Appalachen. Een leuk stadje, maar wij vinden het niet heel bijzonder. We hebben de camper op een parkeerplaats buiten de stad laten staan en nemen de taxi de stad in. De taxichauffeur raadt ons aan om de Roanoke Star te bekijken. Het een hoog punt buiten de stad waardoor je een fantastisch uitzicht hebt over de wijde omtrek. Er staat een neonverlichte ster, waardoor Roanoke de bijnaam The Star City kreeg. Het was een leuke uitstap maar echt onder de indruk zijn wij niet.
De volgende stop is weer een stop met wat rust. We gaan de komende twee nachten doorbrengen in het Smith Mountain Lake State Park. We hebben een heerlijke plek aan het meer en de temperatuur buiten begint al een beetje op te warmen. Dus we kunnen al eens even lekker van de natuur genieten en zelfs al even van de zon. We maken een heerlijke wandeling langs het meer.
Na het Smith Lake Mountain State Park gaan we richting Asheville, en niet alleen naar Asheville, maar ook naar Hendersonville, waar een Meeuwisse tak woont. Weer een mooie rit en na even puzzelen besluiten we nu te stoppen op een KOA camping. Deze campings zijn iets duurder, maar hebben alle faciliteiten die je nodig hebt. En soms moet je weer even aan de stroom en wil je je watertank bijvullen. En een wasje draaien is ook wel handig op de camping. Hoewel het een wat drukkere camping is, is het plekje helemaal niet verkeerd.
Op deze mooie plek blijven we een paar nachten, zodat we de familie kunnen bezoeken en we de tijd hebben om Asheville te bekijken. Asheville heeft een historisch centrum en de omgeving is bekend door de vele films die hier zijn opgenomen. Ook het Biltmore Estate is een bezienswaardigheid en ook oudpresident Obama, trekt zich regelmatig terug in Asheville. We maken dan ook een tochtje met een trammetje door het centrum, zodat we echt alles te zien krijgen. De volgende dag met de familie is ook heel bijzonder. We lunchen in Hendersonville en we bekijken de leuke gezellige winkels die daar zijn. Er is echt een centrum waar je lopend je boodschappen kunt doen en dat is bijzonder in de VS. Gewoon bij de bakker een broodje halen in plaats van bij de supermarkt. De familie heeft een groot bord op hun huis met Meeuwisse, en dat is ook wel heel bijzonder om je naam zomaar midden in de VS op een huis te zien staan.
Inmiddels zijn we al behoorlijk zuidelijk en na Asheville, Hendersonville, gaan we nu wat meer west naar Knoxville en natuurlijk Nashville! We hadden gehoord dat er in Knoxville een tent zou zijn, die Cotton Eye Joe zou heten en dat je daar kunt gaan Linedancen. En dat wilde ik wel eens meemaken. Inmiddels zijn we al wat handiger met de camper en laten we die regelmatig op de camping staan om vervolgens met een Uber de stad in te gaan. Dat scheelt een hoop parkeerstress. Ik had verwacht dat Cotton Eye Joe iets voor toeristen zou zijn, maar dat blijkt een vergissing. Dit is echt Amerikaans. Amerikanen van alle leeftijden gaan hierheen om te Line Dancen. Een meneer van Amerikaans formaat gaat tussen half 8 en half 9 met een microfoon staan om alle dansen aan te leren. De entree is $10,00 voor ons tweeën en daarbij krijgen we ook een pitcher bier! Terwijl alles flink aan de prijs is tijdens deze reis, is dit echt een koopje en nog leuker is, wij lijken de enige toeristen. Mensen komen naar ons toe om zich voor te stellen en om ons uit te leggen hoe de dansen gaan en waar we de pasjes op internet kunnen vinden, zodat we thuis kunnen oefenen. Wat een bijzondere avond hebben we hier.
En dan gaat de reis door naar Nashville. Ook hier parkeren we de camper weer op een camping vlak bij de stad en deze KOA camping heeft zelf shuttle busjes het centrum van Nashville in. En Nashville is echt net zo leuk of misschien wel leuker dan ik dacht. Werkelijk in iedere bar speelt een live band en bars zijn er volop. Overal heerlijke country muziek en ook het publiek past daarbij. Mannen met geruite overhemden, een cowboyhoed en bijpassende laarzen. ’s Avonds op de camping is het even spannend, want er is een Hurricane waarschuwing. We krijgen een berichtje van de camping beheerder, dat als het te gek wordt, we moeten schuilen in het wasmachine hok. Gelukkig gaat het goed en we blijven gewoon in onze camper, maar echt rustig slapen doen we niet. Na dit avontuur gaan we richting Memphis. Maar omdat we het rustig aan doen, nemen we even een rustmoment en gaan we naar de Pine Oak Campsite. Weer midden in de natuur, aan een meer en de zon schijnt. Dus even relaxen en genieten van de zon.
De volgende dag gaan we door naar Memphis, Tennessee. Ook hier slapen we weer in een State Park, wat veel goedkoper is dan de KOA campings en nemen we een taxi de stad in. Maar voor we naar de camping gaan, nemen we natuurlijk een kijkje bij Graceland. We kijken onze ogen uit, maar ik heb mijn twijfels of dit nog wel iets is voor de volgende generaties. Het is een beeld uit de jaren 50 en 60. Het huis valt eerlijk gezegd erg tegen en druk is het ook niet. Maar ja, je kunt niet naar Memphis en dan niet Graceland gezien hebben. In de stad gaan we naar Beale Street. Hier zijn de blues clubs en bars. Beale Street is afgesloten voor auto verkeer, dus iedereen loopt op straat te drinken, er zijn straat artiesten en wij nemen een kijkje in de BB King Blues Club. Hier speelt een band van hele oude bluesartiesten en die swingen de pan uit. Dat is weer echt genieten. Ook maken we een stadstour door Memphis en de gids is een man met een gitaar, die overal muziek bij maakt. In de bus is het dus ook een feestje.
Na Memphis is het de bedoeling dat we naar een camping gaan in Jackson aan de Missisippi, maar tijdens onze rit, worden we gebeld door de camping eigenaren, dat de Missisippi buiten zijn oevers is getreden en dat de camping overstroomd is. Het water valt vandaag ook met bakken uit de hemel. dus we laten vandaag de camper voor wat hij is en we nemen een hotel. Een eenvoudig hotel langs de snelweg, zonder restaurant. Eten doen we in de KFC, vlak bij. Tsja, maar aan lopen doen de amerikanen niet en met de camper is het heel ver omrijden. Dus wij trekken de stoute schoenen aan en de regenjassen en klimmen door perkjes langs de weg om zo bij de KFC te komen. En dat hoort ook bij het avontuur. s Avonds op de hotelkamer hebben we TV, maar de programma’s worden steeds onderbroken om updates over de stormen te geven. We zijn blij dat we veilig binnen zitten.
De volgende daag schijnt de zon weer en rijden we door naar Louisiana, naar Baton Rouge. Bij de staatsgrens is een Visitors Centre. Er werken hier super lieve dames, die ons werkelijk van alles vertellen over Baton Rouge en wat we allemaal moeten gaan zien. We gaan de stad bekijken en we bekijken het oorlogsschip dat in de haven ligt, want dat was een aanrader. Dat is best leuk, maar niet helemaal ons ding. en Baton Rouge is niet echt een bruisende stad. Maar wat wel heel leuk is, is een swamp Tour maken vanuit de buurt van Baton Rouge en we bezoeken de Houmos House Plantation. De Swamp tour is echt geweldig en we zien wasberen en krokodillen en de schitterende bomen met Spanish Moss. De rondleiding door het Houmos House Plantation wordt gegeven door een mevrouw in een mooie historische jurk. De Plantage is nog in privé bezit en de eigenaar zien we in een golfkarretje rondrijden. Als we het huis binnen mogen kijken is er in ons gezelschap een jonge jongen, die geweldig piano blijkt te kunnen spelen. Hij gaat even achter de piano zitten en verrast ons op een mooi concert. De tuinen van de plantage zijn schitterend en het ligt vlak aan de Missisippi.
Na Baton Rouge rijden we door naar New Orleans. We staan op de meest verschrikkelijke camping, maar gelukkig achter een hek, dus veilig. Maar we staan onder de snelweg, tussen de autosloopbedrijven. Maar met de Uber in een paar minuten in de stad en daar ben je in een andere wereld. Er is hier alleen maar muziek en lekker eten. Mooie huizen met balkonnetjes. Alleen wil je lekker eten, dan moet je al vroeg een tafel reserveren of , net als wij, twee uur in de rij staan. we vallen met onze neus in de boter, want er is een muziekfestival. Buiten de gewone bandjes in de barren en restaurants en op straathoeken, zijn er ook overal grote podia met bands. Ook een tripje op een Missisippi radarboot mag niet ontbreken. En na drie dagen New Orleans heb ik wel, dat ik hier uit naartoe terug wil. Wat een heerlijke stad.
Ja en dan moeten we toch door. We volgen de weg langs de golf van Mexico richting Florida. We hebben nog wat campings Indian Pass Campsite vond ik wel het mooiste. Met de achterkant van de camping richting de zee, zodat we vanuit bed ’s morgens zo de zee op kijken. Heerlijk. Daarna door naar Suwanessie River Bent RV Park. Ook zo mooi, aan een rivier, waar vlak bij mooie bronnen zijn waar je kunt zwemmen. Met een beetje geluk ( dat hadden wij niet) kun je daar zwemmen met Manatees. Ook het natuurgebied om de bronnen heen is schitterend en we maken een mooie wandeling. Waar we een beetje van schrikken is de hitte. Ik vergeet mijn hoedje en water en dat valt dus vies tegen. Tijdens deze reis hebben we dus werkelijk alle soorten weer gehad met alle temperaturen van -1 tot 30+.
We eindigen deze reis in Kissimee, vlak bij de Disney Parken in Orlando. De Disney Parken hebben we vroeger met de kinderen gedaan, dus die slaan we over en is het tijd voor de terugvlucht. We vliegen met United Airlines, zodat we moeten overstappen in Newark, maar dat blijkt heel soepel te gaan en is een snelle overstap. Het zit erop, maar het was een belevenis.
